Cerkiew św. Ducha – jedyna z wileńskich cerkwi, która zawsze znajdowała się w rękach prawosławnych, nigdy nie była cerkwią unicką, została założona przez bractwo św. Trójcy w 1597 r. W Wielkim Księstwie Litewskim pozostawała głównym centrum prawosławia. Początkowo cerkiew była drewniana, obecna, barokowa świątynia została wzniesiona w 1638 r., przebudowana po pożarze w 1749 r. Po drugiej wojnie światowej świątynia była czynna, a klasztor znajdujący się przy niej był jedynym czynnym na Litwie.
Nawa główna cerkwi św. Ducha.
Przepiękny ikonostas rokokowy przypominający ołtarze świątyń katolickich, został zaprojektowany przez słynnego architekta Krzysztofa Glaubitza.
W nawie głównej pod pięknym baldachimem znajdują się relikwie trzech pierwszych prawosławnych świętych Litwy - Jana, Antoniusza i Eustachego - dworzan księcia Olgierda, męczenników za wiarę chrześcijańską.
Pod pięknie zdobioną kapą spoczywają święci Jan, Antoniusz i Eustachy, którzy żyli w XIV w. Po śmierci ich ciała się nie rozkładały, lecz uległy mumifikacji. Aby pomodlić się przy relikwiach, do cerkwi św. Ducha przybywa dużo pielgrzymów z różnych państw.
Każda osoba przychodząca do cerkwi może kupić świeczkę i zapalić w jakiejś intencji.