Dzielnica Zwierzyniec znajduje się na prawym brzegu Wilii. W dawnych czasach te tereny były porośnięte lasami, należały do Radziwiłłów, którzy trzymali tu mnóstwo zwierzyny i urządzali polowania. Pierwsze domy, wille zbudowano tutaj w XIX w. W 1901 r. przedmieście Zwierzyniec dołączono do miasta. Obecnie jest to jedna z najbardziej prestiżowych dzielnic Wilna, gdyż znajduje się bardzo blisko centrum miasta, jest dużo zieleni, panuje spokój, nie odczuwa się wielkomiejskiego gwaru.
Most Zwierzyniecki – zbudowany w 1906 r.
długość – 103,1 m
szerokość – 11,35 m
wysokość – 11 m
W 1944 r. środkowa część mostu została zniszczona, ale go szybko odbudowano. W 1991 r. na moście stały barykady obrońców Sejmu.
Neoromański kościół Niepokalanego Poczęcia NMP – zaprojektowany przez architekta Wacława Michniewicza, w 1911 r. rozpoczęto budowę świątyni, prace przerwał wybuch I wojny światowej. W 1923 r. bp Jerzy Matulewicz utworzył parafię i określił jej granice. Kontynuowano prace budowlane.
Kościół zbudowany z żółtej cegły, na fasadzie możemy oglądać piękną rozetę. W 1956 r. bp Julius Steponavičius konsekrował świątynię, która była czynna bez przerwy. Od 1994 r. parafia jest pod opieką Księży Marianów.
Cerkiew Ikony Matki Bożej „Znak”, potocznie Znamieńska, znajduje się przy moście Zwierzynieckim, zbudowana przez Rosjan w stylu bizantyjsko - rosyjskim w 1903 r., ta świątynia była ideową przeciwwagą dla katedry wileńskiej, która zamykała dawną ul. A. Mickiewicza (obecnie Gedymina) od wschodu, a cerkiew od zachodu.
Kienesa karaimska – jedyna w Wilnie, pierwsza była drewniana, w 1922 r. przebudowano ją na murowaną. Uroczystej konsekracji w 1923 r. dokonał hazzan Feliks Malecki. Wzniesiona w stylu mauretańskim na planie prostokąta, z kopułą wieńczącą fasadę.
W 1949 r. ówczesne władze zamknęły świątynię i zwrócono ją wiernym w 1989 r., ogołoconą w wielkim stopniu z zabytkowego wyposażenia.
Na Zwierzyńcu przy ul. Witoldowej 15 (obecnie Vytauto g. 15) w XX- leciu znajdowała się siedziba Polskiego Radia. Rozgłośnia rozpoczęła nadawanie 15 stycznia 1928 r., m. in. codziennie transmitowano mszę św. z kaplicy Matki Boskiej Ostrobramskiej. Była to jedna z najlepszych rozgłośni w Polsce, pierwsza, w której wprowadzono teatr radiowy.
Kierownikiem programowym był Witold Hulewicz, w programach brali udział Czesław Miłosz, Konstanty Ildefons Gałczyński, Teodor Bujnicki, Jerzy Zagórski.
Bieżące wiadomości, odczyty, koncerty nadawano również po białorusku i litewsku.
W dzielnicy są piękne drewniane wille z przełomu XIX – XX w., z balkonikami, werandami, ażurowymi dekoracjami, w międzywojniu uchodziły za kiczowate, dziś już się nie kojarzą z czymś szpetnym i nieestetycznym.
Litewski Uniwersytet Nauk Edukacyjnych - kształci przyszłych nauczycieli i pedagogów.
Od 1935 r. placówka działała w Kłajpedzie jako Narodowy Instytut Pedagogiczny, w 1939 r. została przeniesiona do Poniewieża, a po przejęciu Wilna przez Litwę w październiku 1939 r. funkcjonowała w nowej stolicy jako Wileński Instytut Pedagogiczny.
Od 1992 r. – Wileński Uniwersytet Pedagogiczny.
Od 2011 r. - Litewski Uniwersytet Nauk Edukacyjnych.
Obecnie studiuje na uczelni około 9 tysięcy studentów.
Widok ze Zwierzyńca na Aleję Gedymina.