Zułów
Zułów – lit. Zalavas – wieś na Litwie, na Wileńszczyźnie, w rejonie święciańskim, w gminie Podbrodzie, nad Merą. W 1863 r. w dworze Zułów koło wsi Zułowo zamieszkali Maria z Billewiczów i Józef Wincenty Piłsudscy. Tu przyszło na świat 7 z 12 ich dzieci, jako czwarte 5 grudnia 1867 r. urodził się J. Piłsudski.
„W czasach Piłsudskich majątek w Zułowie należał do największych w okolicy: liczył około 11 tys. hektarów ziemi, lasów i łąk. Na teren dworski wiodła murowana brama z herbami Ogińskich, wcześniejszych jego właścicieli. Po obu stronach bramy, za murem okalającym otoczenie dworu, stały zabudowania gospodarcze: warsztat stolarski, stajnie i wozownie, gorzelnia, spichlerz. Na niewielkim wzniesieniu otoczonym zakolem Mery i starymi drzewami wznosił się stary modrzewiowy dwór na kamiennej podmurówce, z niewielkim oszklonym gankiem, nakryty wysokim gontowym dachem. Po bokach dworu usytuowane były oficyna i kuchnia, a przed frontem rozciągał się trawnik.”
Jerzy Surwiłło „Zdarzenia, fakty, anegdoty”
Wielki pożar latem 1875 r. zniszczył cały dwór wraz ze wszystkimi meblami i biblioteką. Piłsudscy zamieszkali w ocalałej oficynie, później zaś przenieśli się z dziećmi do Wilna. Do Zułowa przyjeżdżali jeszcze kilka lat na wakacje i święta, wtedy również mieszkali w oficynie.
Dąb – symbol wieczności, zasadzony w obrębie utrwalonych fundamentów dworu w Zułowie, w miejscu sypialni rodziców Marszałka, które wskazała Zofia Kadenacowa, siostra J. Piłsudskiego. Dąb zasadził prezydent RP Ignacy Mościcki wraz z Marszałkową podczas uroczystości 10 października 1937 r.
Rozległy teren 4,15 ha znajdujący się 60 km na północny wschód od Wilna, na którym stał dwór rodzinny J. Piłsudskiego, obecnie jest własnością Związku Polaków na Litwie. W trosce o pamięć ZPL umieścił tu pomnik.
Powiewiórka
Józef Piłsudski został ochrzczony 15 grudnia 1867 r. jako 10-dniowe niemowlę w parafialnym kościółku św. Kazimierza we wsi Powiewiórka, 8 km od Zułowa.
Świątynia zbudowana w połowie XVIII w., a następnie gruntownie przebudowana w połowie XIX w. Fundatorami kościółka są przedstawiciele rodu Soroków, którzy w XVIII w. byli właścicielami pobliskiego majątku Sorokpol, dlatego kościół i parafia w Powiewiórce i w dobie obecnej są nazywane sorokpolskimi.
Metryka chrztu Józefa Piłsudskiego w kościele św. Kazimierza, spisana w jęz. rosyjskim, w przekładzie na jęz. polski brzmi następująco: ”Rok 1867, dnia 15 grudnia w Sorokpolu, w kościele rzymskokatolickim ksiądz Tomasz Woliński, proboszcz tego kościoła ochrzcił z zachowaniem wszystkich obrządków Sakramentu imieniem Józef Klemens niemowlę płci męskiej urodzone 1867 roku dnia 5 grudnia w dobrach Zułów parafii Sorokpolskiej, syna małżonków ślubnych Józefa i Marii z Billewiczów Piłsudskich stanu szlacheckiego. Trzymali do chrztu Józef Marcinowski z Konstancją Rogalską, oboje szlachetnie urodzeni.”
Chrzcielnica, z której w grudniu 1867 r. był chrzczony Józef Piłsudski.
Tablica z 1927 r. na chórze w kościele w Powiewiórce z napisem: ”Kościół Sorokpolski, miejsce chrztu Marszałka Józefa Piłsudskiego, Wodza Narodu, od synów tej ziemi.”
Letnia rezydencja J. Piłsudskiego
Klasycystyczny dworek w Pikieliszkach z początku 19 w., od 1930 r. należał do Aleksandry i Józefa Piłsudskich. Marszałek chętnie tu spędzał długie letnie urlopy, podczas których dużo czytał, łowił ryby, jeździł do pobliskiego Wilna, spotykał się z legionistami.
Obecnie mieści się tu biblioteka wsi Pikieliszki.